weekenden en trips, week 8

Dit weekend hadden Marissa en ik met Hugo afgesproken, dit is een jongen die in Nederland bij ons in de klas zit. Hij zit nu ook in Canada en wilde dit weekend ook naar Toronto, een goed idee om dan af te spreken. 
Zo gingen we zaterdag vroeg ons bed uit om naar Toronto te gaan, het was nog wel even reizen dus die tijd hadden we zeker nodig. Eenmaal in Toronto aangekomen gingen Marissa en ik naar de CN tower waar we hadden afgesproken met Hugo. Vervolgens liepen wij door naar een klein tentje waar Marissa en ik de afgelopen keren ook zijn geweest om coffee te halen. Hier had ik weer een chocolade croissant met thee genomen voor dat we weer verder gingen. We wilde vandaag namelijk weer eens gaan shoppen (alsof we dat nog niet genoeg hadden gedaan). 

Met z’n drieën liepen we naar het Eaton center (wat nog een hele tocht was), het was een mega groot gebouw en er waren zo veel winkels! Marissa en ik wilde natuurlijk iedere winkel wel in en na een tijdje waren we dan ook Hugo kwijt, hij vond het allemaal zo lang duren dat hij zelf maar naar een winkel was gegaan voor mannen. Gelukkig hebben we elkaar weer snel kunnen vinden en konden we richting Rogers Center gaan lopen. We hadden namelijk gehoord dat er daar een honkbalwedstrijd zou zijn. Iets wat ik altijd al heb willen zien! De wedstrijd was alleen wel al begonnen toen we aan kwamen en dus we konden geen kaartjes meer krijgen aan de balies. Jocelyne had ons vrijdag al verteld dat dit vaker gebeurt en dat je dan gewoon bij de verkopers op straat terecht kan. Wel vonden we dit idee een beetje eng maar wilde het toch proberen. 

Uiteindelijk waren de kaartjes wel goed en konden we van de wedstrijd gaan genieten. De plekken die we hadden waren echt perfect, de mensen naast wie we zaten waren ook erg gezellig. Ik heb er nog een tijdje mee gepraat en de wedstrijd was ook zo voorbij. En dan te bedenken dat de wedstrijd 3,5 uur duurde. Ik weet nu al dat ik zeker ga als ik weer de kans krijg! 

Na de wedstrijd wilden we iets gaan eten maar het is natuurlijk heel druk in de stad en iedereen wil dan ergens eten. We hebben dan ook wel even moeten zoeken naar een goede plek, uiteindelijk hebben we een Steak House gevonden en hebben we heerlijk gegeten (het verbaast mij nog steeds hoe goedkoop het eigelijk is om uit eten te gaan in de stad, in nederland moet je alleen al voor je brood vooraf omgerekend 10$ betalen). Rond 8 uur besloten we om maar weer eens naar huis te gaan, het was nog 2 uur reizen en om dan Jocelyne zo lang wakker te houden die ons kwam ophalen is natuurlijk ook niet leuk. 

Zondag:
Nadat Hugo, Marissa en ik laat waren aangekomen thuis konden we heerlijk uitslapen, dat was ook wel weer nodig. Rond 9 uur waren we weer wakker en was ook het ontbijt al klaar. Yvonne had waffels gemaakt, ik denk dat dat naast pancakes wel het lekkerste ontbijt is wat je in canada kan eten! Niet veel later ging Yvonne met de familie weer naar de kerk en zo waren alleen Hugo, Marissa en ik nog thuis. Zo gingen we na het ontbijt gelijk omkleden, we moesten Hugo namelijk wegbrengen naar de bus omdat hij naar de Niagra Falls wilde. Dit ging alleen wel moeilijker dan gedacht. Ik zal het probleem even uitleggen
1. Niemand kon ons wegbrengen met de auto.
2. We waren met drie mensen en we hadden twee fietsen. 
3. Het was niet aan te lopen naar het busstation, fietsen is al 30 minuten
4. Als alleen ik en Hugo zouden gaan zou de fiets daar moeten blijven en we kunnen de fiets niet op slot doen. 
Een heel gedoe dus, uiteindelijk zijn we met z’n drieën naar het busstation gegaan. Hoe? Twee mensen gingen er fietsen en de ander moest op de tussen stang op de mannen fiets. Dat waren een hele comfortabele 20 minuten. Marissa en ik gingen halverwege ook nog even wisselen. Het was niet te doen om 40 minuten te blijven zitten. Nadat we Hugo eenmaal hadden afgezet gingen Marissa en ik weer terug naar huis. Hier hebben we even gerelaxt waarna we Hugo later weer met de auto gingen ophalen. Hierna gingen we gelijk door naar het strand waar we de rest van de middag hebben gelegen. Later waren we nog naar de McDonald’s gegaan waarna we Hugo weer bij de bus hadden afgegooid. 

Een mooie afsluiting van een gezellig toeristisch weekend. Want een toerist voelde ik mij wel, zeker toen we door de stad gingen struinen. Het was wel weer even leuk om Nederlands met iemand anders te praten. Ook kwam op het strand het besef weer binnen dat volgende week mijn laatste week word.